یک بهمنی اصیل

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

یک بهمنی اصیل

یاری اندر کس نمی بینم یاران را چه شد دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد

وقتی دلم می گیره

وقتی دلم می گیره چند قطره اشک می تونه درمان خوبی واسش باشه و معمولاً بعدش حال بهتری دارم . 

وقتی دلم می گیره ، حتی یه نگاه محبت آمیز می تونه بغض تو گلو فشردمو باز کنه . 

تحریک پذیر می شم و موضوعاتی که شاید بارها به طور معمول از کنارشون می گذشتم 

می تونن احساساتمو تحریک کنن و شروع یه یادآوری باشن . 

یادآوری چیزهایی که بابتش دلم گرفته ... 

حالا می فهمم که چرا می گن آدما هر قدر بزرگتر می شن ، مشکلاتشونم باهاشون بزرگتر و سختر می شه .... 

انتظارات و توقعات بیشتر می شه و تو باید پاسخگو تمامی اونها باشی .... 

نظرات 2 + ارسال نظر
نیلوفر جمعه 28 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 03:51 ق.ظ http://Www.blueboat.blogsky.com

سلام
وبلاگ قشنگی داری موفق باشی

سلام مرسی از لطفت .

سپیده شنبه 29 خرداد‌ماه سال 1389 ساعت 02:14 ب.ظ http://se-he.blogspot.com

می گن دوتا بهمنی حرف همو خوب می فهمن٬ بخاطر اسم وبلاگ جذبش شدم و الان می رم که همشو بخونم

منم یک بهمنی اصیلم

منم اینطور فکر می کنم ، چون یکسری حس هایی هست که دیگران نمی تونن حسش کنن بجز یکی مثل خودش ...

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد