پس چرا اینجا کسی نیست !
چرا فریاد رسی نیست !
پس چرا در مجلس ما ، ماه رخ دوست تمام نیست !
چرا دوستداری نیست!
من که با خنده دوست می خندم و گریه او می گریم
پس چرا اینجا دگر از دوست احوالی نیست .